Print Voeg bladwijzer toe

Aantekeningen


Treffers 5,001 t/m 5,050 van 5,264

      «Vorige «1 ... 97 98 99 100 101 102 103 104 105 ... 106» Volgende»

 #   Aantekeningen   Verbonden met 
5001 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. Gebraad, Teunis Cornelis (I1041522667)
 
5002 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. van den Doel, Pieter (I1041514742)
 
5003 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. Visker, Anne Maria (I1041518482)
 
5004 Werkt eerst te Nieuwe-Tonge en doet daar belijdenis des geloofs. Wordt overgeschreven als Ned. Herv. lidmaat naar Nieuwe-Tonge op 23-5-1822.
TYPE 1
DATE 1 JUL 2003
TIME 16:49:11 
Gebraad, Leendert (I1041517603)
 
5005 Werkt tijdens WO II in Duitsland. de Man, Cornelis (I1041528170)
 
5006 Werkt vanaf 1971 bij van Leeuwen Buizen.
TYPE 1
DATE 24 SEP 2006
TIME 10:32:28 
Stuik, Jacobus (I1041522848)
 
5007 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. Smits, Rudolfina Clazina (I1041529478)
 
5008 Werkte bij de P.T.T. te Bergen op Zoom Simons, Aegidius J. (I1041522778)
 
5009 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. van Gebraad, Johannes Bernardus (I1041522465)
 
5010 werkte bij Nieuwenhuizen en Cassee van den Doel, Anthony (I1041517285)
 
5011 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. Gebraad, Cornelis Willem (I1041522578)
 
5012 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. Smits, Anna Cornelia (I1041518119)
 
5013 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. van Antwerpen, Gerard (I1041517684)
 
5014 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. Gebraad, Johannis Adrianus (I1041522657)
 
5015 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. Fortuin, Marinus Anton (I1041530106)
 
5016 werkzaam in de vishal van IJmuiden van Strien, Hendrik (I1041526364)
 
5017 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. van den Doel, Pieter (I1041516867)
 
5018 Werner was een woest heerschap die bezittingen van de kerk in het bisdom Reims plunderde en de bisschop van Spiers de ogen zou hebben uitgestoken. van Worms, Nahegouw, Spiersgouw en de Bliesgouw, Graaf Werner IV Voogd van Hornbach (I19650)
 
5019 Wessel is overleden aan het beurtschip Thoolserveer. Vermeulen, Wessel Jacobsz (I1041519144)
 
5020 Westelijk Haventerrein van den Doel, Arie (I1041514951)
 
5021 wettiging van één kind.
TYPE 1
DATE 26 OCT 2006
TIME 15:36:32 
Sanders, Grietje (I1041524379)
 
5022 Wichman IV (ca. 920 - Mönchengladbach, 20 juli na 974) was graaf van Hamaland en de Veluwe, burggraaf van Gent, en graaf van het Gooi (Naardingerland). Hij stamde waarschijnlijk uit het geslacht der Billungen, en was een zoon van Meginhard IV van Hamaland.

Wichman werd in 936 voor het eerst genoemd als graaf. In 955 trouwde hij met Liutgard (936 - 29 september 964), dochter van Arnulf I van Vlaanderen. Daarbij werd hij burggraaf van Gent en de gebieden ten noorden daarvan, tot aan de Schelde, als vazal van Arnulf. Samen met Arnulf stichtte hij de Sint-Baafsabdij van Gent opnieuw, die door de Vikingen was verwoest. Wichman werd voogd van de Sint-Baafsabdij en werd in 956 ook voogd voor de goederen die de abdijen van Sint Omaars en Maagdenburg bij Deventer bezaten.

In 966 overleed zijn enige zoon. Wichman was toen al weduwnaar en het wegvallen van zijn opvolger moet een grote slag voor hem zijn geweest. Hij droeg zijn Vlaamse lenen over aan zijn neef en zwager Dirk II van Holland en hij stichtte het Sticht Elten. Zijn jongste dochter Liutgard werd er abdis en Wichman schonk twee derde deel van zijn persoonlijke bezittingen aan het klooster en droeg alle grafelijke rechten op het klooster over. Zijn oudste dochter Adela, die alleen een derde deel van de persoonlijke bezittingen zou krijgen, weigerde dat te accepteren. Daarom liet Wichman de schenkingen bevestigen door de keizer. Adela heeft tot in 996 tot aan het keizerlijke hof procedures gevoerd, uiteindelijk kreeg ze de helft van de persoonlijke bezittingen en van de grafelijke rechten van haar vader toegewezen.

Wichman werd in 974 lekenbroeder in het klooster te Mönchengladbach. Hij overleed daar op 20 juli van een jaar (kort?) ná 974. Wichman is begraven te Hoog-Elten. Zijn stoffelijk overschot is niet teruggevonden bij de opgravingen van 1964-1965. Het is waarschijnlijk bijgezet in een afzonderlijke kapel waarin ook het Gangulf-altaar stond en die zich iets ten zuidoosten van de familiebegraafplaats moet hebben bevonden. Bij de opgravingen in Hoog-Elten is het graf van zijn vrouw Liutgard wel gevonden. Aan haar skelet ontbrak één hand met het polsgewricht, terwijl haar gebeente daar tekenen van botvliesontsteking vertoonde. Zij is dus overleden aan de gevolgen van een ernstig ongeval of een geweldsincident.

Wichman was een zoon van Meginhard IV. Wichman en Liutgard van Vlaanderen (dochter van Arnulf van Vlaanderen en Aleidis van Vermandois) kregen de volgende kinderen:

Wichman V (ca. 957 - 1 augustus 965 of uiterlijk 966, begraven te Elten
Adela van Hamaland (ca. 950 - ca. 1025).
Liutgard van Elten, eerste abdis van het sticht Elten (ca. 953 - ca. 1000)


Bronnen
Persoon: https://nl.wikipedia.org/wiki/Wichman_IV 
van Hamaland, Wichman IV (I19878)
 
5023 Wichmann II. (auch mit dem Namenszusatz der Jüngere bezeichnet) aus dem sächsischen Adelsgeschlecht der Billunger, (* um 930[1]; ? 22. September 967) war Graf in vielen Gauen in Engern[2] und wurde bekannt als der ?Rebell des Ottonen-Reiches?.

Wichmann war der Sohn des Grafen Wichmann I. (der Ältere) aus dem Geschlecht der Billunger (* um 900, ? 23. April 944).
Seine Mutter war höchstwahrscheinlich eine Schwester von Königin Mathilde, der Gemahlin von König Heinrich I. Somit war Wichmann ein angeheirateter Neffe von Heinrich I. und ein Vetter von Kaiser Otto I.

Aantekeningen
Huwelijken Frederun van Hamaland
Kinderen:
1. Ekbert Graf in Westfalen, Graf in Horhusen *ca.964 
Billung, Wickmann II Graaf van Horhusen (I1041541217)
 
5024 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. van Heemst, Cor (I1041522638)
 
5025 Wikipedia

Thetburga's naam wordt ook geschreven als Tydburg, Tietburg, Thetburg, Tetburga, Tetburg of Tette (de Friese naam Tiete). Volgens een zeer twijfelachtige vermelding in de vijftiende-eeuwse kroniek De origine et Rebus gestis Dominorum de Brederode (Over de oorsprong en de daden van de heren van Brederode) van Johannes a Leydis was zij een dochter van de zesde Friese potestaat Gozewijn (ook wel Gooswijn of Goswinus) van Staveren (989-1000).[1] Thetburga ontmoette haar toekomstige echtgenoot Siegfried van Holland (Sicco) in Kastrichem (Castricum). Siegfried van Holland was de jongere broer van Dirk III, en de zoon van Arnulf van Gent en Lutgardis van Luxemburg.

Hun huwelijksplannen vielen niet in goede aarde bij graaf Dirk III van Holland (-27 mei 1039). De toch al gespannen verhoudingen tussen beide broers werden hierdoor nog verder onder druk gezet. Als reden wordt opgegeven het grote standsverschil. Uiteindelijk werd het geschil bijgelegd en het huwelijk voltrokken. Thetburga werd twaalf jaar na haar man in het klooster van Egmond (dat toen nog Hallem of Hallum heette) begraven. Bij archeologisch onderzoek in 1980 [2] werden van de daar aanwezige graven werden haar beenderen onderzocht. Thetburga bleek klein van stuk: 155 cm lang. Ze had een gecompliceerde breuk aan haar elleboog, een heupfractuur, ernstige botontkalking met beenatrofie (verschrompeling door stoornis in de voedselvoorziening). Ze had een athropathie (gewrichtsaandoening) en jicht aan de voeten.
Waarschijnlijk is zij door evenwichtsstoornis gevallen en ongelukkig terecht gekomen.

Op 8 oktober 1980 werd Thetburga herbegraven. De monniken van het klooster in Egmond bidden in een plechtige mis voor de zielerust van haar en Othilde van Saksen, de vrouw van Dirk III en broer van Siegfried.


 
van Staveren, Thetburga (I20014)
 
5026 Wil is overleden in verpleeghuis de Elf Ranken, waar Elly van den Doel -Gaaf als diëtist werkte. van den Doel, Willempje Johanna (I1041515025)
 
5027 Wilhelmina Deijs is eerder (op 28-02-1902 te Baarn gehuwd) met Johannes Snel, die op 08-04-1819 te Hilversum is overleden. Uit dit huwelijk zijn 5 kinderen geboren. Deijs, Wilhelmina (I4924)
 
5028 Wilhelmina Tober was een van een tweeling. Zij had Wilhelmina Maria moeten heten, zoals haar overleden zus en haar tweelingzusje Maria Wilhelmina. Vader vergiste zich en gaf de een aan als Maria en de ander als Wilhelmina. Wilhelmina is tien dagen oud geworden.
 
Tober, Wilhelmina (I14814)
 
5029 Willa is waarschijnlijk een dochter van Rudolf I van Opper-Bourgondië. Zij is, nadat haar man gevangen was gezet in 936 verbannen naar Bourgondië, waarschijnlijk haar geboorteland.
TYPE 1
DATE 4 JAN 2007
TIME 05:47:03 
van Hoog-Bourgondië, Prinses Waldrada II Vrouwe van Vienne (I19738)
 
5030 Willa neemt actief deel aan de politieke en militaire acties van haar man. Zij verdedigt in 961/962 het kasteel Orta tegen de Duitse troepen, doch moet na een beleg van vijf maanden capituleren, wordt dan vrijgelatenen voegt zich bij haar man in San Leo.


Volgens middeleeuwse kronieken was Willa een kwaadaardige en gevaarlijke vrouw. Omdat Hugo haar ouders had gedood had Willa in ieder geval goede reden om hem te haten. Toen Berengar naar Duitsland vluchtte, heeft zij, hoogzwanger, die tocht apart van hem ook gemaakt. Zij zou Adelheid in haar gevangenschap hebben mishandeld. Ook zou ze een kapelaan die haar dochter opvoedde, als minnaar hebben genomen waarop Berengar hem heeft laten castreren. Ook zij werd in 963 naar Bamberg verbannen. Ze trad na het overlijden van Berengar in een klooster. 
van Arles, Waldrada III Prinses van Toscane (I1041525927)
 
5031 Willem groeit waarschijnlijk op in Engeland en Schotland en neemt vandaar uit in 1189 deel aan de Derde Kruistocht, ook nadat hij zijn vader inAntiochië heeft begraven.Hij keert pas in 1195 terug naar Holland waar hij door zijn broer (Dirk VII) wordt uitgesloten van opvolging en met steun van de Westfriezen een strijd begint. Wordt na de verzoening belast met het Utrechts-Hollands condominium over Midden-Friesland met als titel "graaf van Oostergo van Westergo en Staveren". Willem keert tijdens de ziekte van Dirk VII (overleden 4 november 1203) naar Holland terug, wordt daar geweerd door zijn schoonzuster, haar dochter Ada en haar schoonzoon graaf Lodewijk II van Loon. Hij maakt zich in een burgeroorlog (welke nog voortgezet wordt tot 1207/08 echter meester van de macht in Holland en Zeeland, waar hij in de loop van zijn regering tal van waterstaatkundige werken tot stand brengt.Wordt op 13 januari 1213 door keizer Otto IV te Nijmegen beleend met Holland. Hij steunde de Engelse- Welfische coalitie en werd in op 27 juli 1214 tijdens de slag bij Bouvines gevangen genomen maar komt weer vrij. Op29 mei 1217 vertrekt hij voor een nieuwe Kruistocht, waarschijnlijk om aan een nieuw proces van Ada en Lodewijk van Loon te ontkomen. Hij strijdt in Portugal en is mogelijk ook betrokken bij de inname van Damiate op 6 november 1219. Bezoekt op de terugweg in april 1220 de hofdag van Frederik II te Mainz, met wie hij een goede betrekkingen aanknoopt. Willem krijgt bij zijn tweede huwelijk (met Maria van Brabant, weduwe van keizer Otto IV) het toen Brabantse deel van het eiland Tholen.


Willem I van Holland (uit Wikipedia, de vrije encyclopedie)

Willem I (? - 4 februari 1222)

- Graaf van Holland 1203-1222. Voorgangster: Ada van Holland. Opvolger: Floris IV.
- Vader: Floris III. Moeder: Ada van Schotland.
- Dynastie: Hollandse Huis.

Willem I (rond 1165 - 4 februari 1222) was sinds 1203 graaf van Holland. Hij volgde zijn broer Dirk VII op als graaf van Holland. Willem I werd begraven in de Abdij van Rijnsburg. Hij heeft veel roem vergaard door zijn deelname aan de vijfde kruistocht.

Willem I was een jongere zoon van graaf Floris III en Ada van Schotland en hij bracht zijn jeugd door in Schotland.

Huwelijk en kinderen

Willem I huwde in 1197 te Stavoren met Aleid van Gelre, dochter van Otto I van Gelre. Uit dit huwelijk werden vijf kinderen geboren:

- Ricardis
- Ada, die omstreeks 1239 abdis van de abdij van Rijnsburg werd
- Floris die hem als Floris IV in 1222 opvolgde
- Otto die in 1234 bisschop van Utrecht werd
- Willem

Zijn vrouw Aleid overleed op 12 februari 1218. Willem I nam op dat moment deel aan de vijfde kruistocht. Na zijn terugkeer in Holland in 1220 huwde Willem voor een tweede maal, nu met Maria van Brabant, de weduwe van keizer Otto IV. Dit tweede huwelijk is kinderloos gebleven.

De Broedertwist

In 1189 begeleidde Willem zijn vader toen die deelnam aan de derde kruistocht. Zijn vader overleed in 1190 tijdens de kruistocht en zelf werd Willem tijdens zijn terugtocht in Frankrijk gevangengenomen.

Hij keerde in 1191 in Holland terug en raakte in onmin met zijn oudere broer Dirk VII die zijn vader Floris III als graaf van Holland was opgevolgd. Willem zocht daarom steun bij de opstandige Friezen.

Omdat Dirk op dat moment niet weg kon uit Zeeland stuurde hij zijn vrouw Aleid met een leger naar West-Friesland. In november 1195 kwam het tot een treffen tussen Aleid en haar zwager Willem. Aleid wist het treffen naar haar hand te zetten door de leiders van Niedorp en Winkel om te kopen.

Uiteindelijk werd de ruzie tussen beide broers bijgelegd, en kreeg Willem het bestuur over het graafschap Midden-Friesland. Deze functie bracht Willem echter al snel weer in conflict met zijn broer.

Hendrik de Kraan, heer van Kuinre, hield plundertochten in Midden-Friesland. Willem nam wraak en vernietigde de Kuinderburcht. Deze Hendrik van Kuinre was leenman van de Bisschop van Utrecht. Dirk VII had van Hendrik VI in 1196 het tijdelijk bewind over het bisdom Utrecht toegekend gekregen, en zijn oom Dirk van Holland als Bisschop van Utrecht laten aanstellen. Dirk VII kon dus niet toestaan dat zijn broer bezittingen van het bisdom Utrecht vernielde, en liet Willem door Hendrik van Kuinre gevangennemen.

Willem ontsnapte echter en vluchtte naar Otto I van Gelre. Dirk VII was als beheerder van het bisdom Utrecht namelijk in conflict gekomen met Otto van Gelre omdat deze het Oversticht (Overijssel en Drenthe) wilde bemachtigen van het Bisdom. In 1197 trouwde Willem met Aleid van Gelre, de dochter van zijn gastheer.

De Loonse oorlog

Toen graaf Dirk VII in 1203 stierf was van zijn drie kinderen alleen zijn dochter Ada nog in leven. Willem betwistte het recht van opvolging van Ada, die onmiddellijk na de dood van haar vader in het huwelijk was getreden met Lodewijk II van Loon. Het gevolg was de zogenaamde 'Loonse oorlog'. Aanvankelijk was Willem aan de winnende hand maar in 1204 wist Lodewijk hem met behulp van de steun van de graaf van Vlaanderen en de bisschoppen van Luik en Utrecht naar Zeeland te verdrijven. Vanaf 1205 wist Willem het graafschap vanuit Zeeland te heroveren. In 1206 werd de vrede getekend en formeel werd het graafschap tussen Willem en Lodewijk van Loon opgedeeld. Willem kreeg Zeeland en de streek rond Geertruidenberg, Lodewijk de rest. Het lijkt er echter op dat Willem gewoon door regeerde in Holland. In 1213 ontving hij het graafschap als rijksleen van keizer Otto IV en hierna was Willem I ook in naam Graaf van Holland. In 1214 nam hij aan de zijde van keizer Otto IV deel aan de slag bij Bouvines. De Franse koning Philippe-August versloeg daar een coalitie van Duitsers, Engelsen en Vlamingen en hun bondgenoten. Hij wordt dan genoemd: de behaarde graaf van Holland.

De vijfde kruistocht

In 1216 nam Willem I deel aan een Franse expeditie naar Engeland tegen Jan zonder Land. De Engelse koning bracht het verdrag uit 1206 weer boven tafel en erkende alleen Lodewijk van Loon als graaf van Holland. Ook bereikte hij dat Willem I door de paus in 1216 werd geëxcommuniceerd. Mede om van deze ban af te komen heeft Willem I in 1217 aan de vijfde kruistocht deelgenomen. Op deze tocht verwierf hij veel roem.

Met zijn leger van Friezen, Hollanders en Vlamingen zeilde Willem langs de Europese kust op weg naar het heilige land. Door een storm raakten de schepen uit koers en de vloot, waarbij zich inmiddels ook Engelse schepen hadden gevoegd, zocht beschutting op een Portugese rivier. De Portugese koning Alfons II wist de kruisridders over te halen hem te helpen in de strijd tegen de Moorse overheersing in zijn land. Willem I gaf gehoor aan het verzoek en voer op 30 juli 1217 met zijn vloot naar Lissabon. De stad was tachtig jaar eerder tijdens de tweede kruistocht bevrijd, maar de Moren waren nooit helemaal verdreven uit Portugal. Na een hevige strijd om fort al-Kasr en met de belofte van Willem I op een vrije aftocht gaven de Moren zich op 21 oktober 1217 over. Eenmaal buiten de vesting stortte het leger van Willem I zich op de ongewapende Moren en slachtte dezen af. Als dank bood de Portugese koning de kruisridders land aan; vele ridders aanvaardden dit. Willem I verloor hierdoor een groot deel van zijn leger en vroeg daarom aan Paus Honorius III om hem te ontheffen van zijn kruisvaartverplichting en hem toe te staan in plaats daarvan de strijd in Portugal voort te zetten, maar de paus weigerde om op dit verzoek in te gaan. Een deel van de vloot ging daarna op weg naar Akko. Willem zelf overwinterde met de rest van de vloot in Portugal en zou later volgen.

In de lente van 1218 kwam Willem met de Friezen, Hollanders en Engelsen aan in Akko, waar de andere kruisridders zich reeds hadden verzameld. Besloten werd om de Noord-Egyptische stad Damiate te veroveren, zodat daarna de rest van het door de Ayyubiden geregeerde rijk kon worden ingenomen. Op 27 mei 1218 kwamen de kruisridders aan bij Damiate, en op 5 november 1219 viel de stad in handen van de kruisvaarders. De Egyptische Sultan al-Kamil stelde daarop voor om Damiate te ruilen voor Jeruzalem. De meeste kruisridders waren ingenomen met dit voorstel, maar de pauselijke afgezant Pelagius weigerde. Niet door onderhandelingen, maar door strijd moest Jeruzalem worden ingenomen. Toen Willem I dit hoorde ontstak hij in woede en keerde met zijn leger terug naar huis.

Pelagius en een deel van de kruisridders trokken verder Egypte in richting Caïro, maar zij werden verrast door de jaarlijkse overstroming van de Nijl. Hun legerplaats veranderde in een eiland en ze moesten het pas veroverde Damiate opgeven in ruil voor een vrije aftocht. Ontgoocheld keerden ze terug naar huis.

Bestuur

Willem I verleende stadsrechten aan Geertruidenberg (1213), Middelburg (1217), Dordrecht (1220) en waarschijnlijk ook aan Leiden. Tijdens zijn bewind zijn een aantal belangrijke waterstaatkundige werken uitgevoerd, waaronder de bedijking van de Groote of Hollandsche Waard.

Verder gaf hij een belangrijke aanzet tot het ontstaan van de hoogheemraadschappen.

Bronnen, noten en/of referenties:

Rijmkroniek van Holland, 1280-1282 geschreven aan het hof van graaf Floris V. 
van Holland, Graaf Willem I (I1041525370)
 
5032 Willem heeft in het kader van de Arbeitseinsatz in Duitsland gewerkt. Hij stond in de archieven vermeld als William van der Doell, geboren in Niewe. Hij werkte er van 4 maart 1943 tot 27 julie 1945. van den Doel, Willem (I1041517404)
 
5033 Willem Hermanus werd dor Hermanus G.H. van Maenen als zoon geadopteerd.
 
van Maenen, Willem Hermanus (I5596)
 
5034 Willem I Graaf van Horne en Heer van Altena en Helmond van Altena van Horne, Graaf Willem I (I15749)
 
5035 Willem I van Normandië (ca. 907 - 17 december 942), ook Willem Langzwaard genoemd, was heerser over Normandië van ca. 928 tot 942.

Willem Langzwaard, in het Frans Guillaume Longue-Epée, in het oudnoors Viljâlmr Langaspjôt, was jarl van Normandië en graaf van Rouen. Hij wordt beschouwd als de tweede hertog van Normandië, hoewel die titel destijds nog niet bestond.

Over zijn jeugd is weinig bekend. Hij werd geboren in Bayeux of Rouen en werd ook in die streek opgevoed. Zijn ouders waren de formidabele vikingkoning Rollo en Poppa van Bayeux, wellicht de dochter van markies Berengar van Neustrië, en christen.

Willem volgde zijn vader na diens overlijden rond 928 op. Hij trouwde volgens de more danico met Sprota, een Bretonse, die hem zijn zoon Richard schonk.

Rond 931 moest hij een opstand neerslaan van Noormannen die vonden dat Willem teveel was verfranst.

Tussen 935 en 940 trouwde hij met Liutgarde van Vermandois, een dochter van Herbert II van Vermandois. Dit huwelijk bleef kinderloos. Uit een buitenechtelijke relatie met een derde vrouw, Eperlenc, wordt zijn zoon Rudolf (Raoul) geboren.

In 939 raakte hij in oorlog met Arnulf I van Vlaanderen, een conflict dat al spoedig vermengd raakte met andere conflicten in het koninkrijk van Lodewijk IV van Frankrijk.

Er werd een bijeenkomst georganiseerd met Arnulf om over vrede te onderhandelen, maar tijdens deze vergadering werd hij door aanhangers van Arnulf gedood.

Hij werd opgevolgd door zijn zoon Richard I van Normandië. Het lichaam van Willem Langzwaard ligt begraven in de kathedraal van Rouen.

Overlijden
Hij is begraven in Notre-Dame, Rouen, Normandië. 
van Normandië, Hertog Willem I (I36338)
 
5036 Willem II van Warenne (uit Wikipedia, de vrije encyclopedie)

Willem II van Warenne (rond 1070 - 11 mei 1138) was een vooraanstaand Engels-Normandisch edelman.

Biografie

Willem was zoon van Willem van Warenne en Gundrada.

Willem volgde in 1088 zijn vader op als earl van Surrey. In 1091 verdedigt hij samen met Hugo Grantmesnil, Courcy tegen Robert Curthose. Zijn poging om te trouwen met Edith van Schotland mislukte toen zij voor Hendrik Beauclerc koos. In 1101 steunde Willem Robert tegen Hendrik (die koning van Engeland was geworden), omdat Hendrik Roberts goederen had bezet tijdens zijn afwezigheid tijdens de eerste kruistocht. Dit kostte Willem zijn Engelse bezittingen. In 1103 kreeg hij zijn Engelse bezittingen terug en was vervolgens een trouwe vazal van Hendrik. Willem was in 1106 een van zijn aanvoerders in de slag bij Tinchebrai waar Robert definitief werd verslagen. In 1119 vocht Willem nog mee aan de kant van Hendrik in de gewonnen slag bij Bremule tegen Lodewijk VI van Frankrijk. Verder komt Willem alleen voor als hoveling (1109 aanwezig op het concilie van Nottingham, 1110 getuige bij het verdrag van Dover). In 1135 is hij aanwezig bij het overlijden van Hendrik en brengt zijn lichaam naar Rouen. De verzamelde Normandische edelen kiezen hem daar tot gouverneur van de stad. Hij werd begraven in de priorij van Lewes.

Huwelijk

Willem kreeg een verhouding met Isabella van Vermandois (rond 1081 - 13 februari 1131), dochter van Hugo I van Vermandois en Adelheid van Vermandois. Zij was al getrouwd met de veel oudere Robert I van Meulan. Robert en Isabella hadden zes kinderen. In 1115 liet ze zich door Willem ontvoeren. Na Roberts dood in 1118 trouwden zij. Isabella is begraven in Lewes.
Zij kregen de volgende kinderen:

- Willem (rond 1119 - Laodicea, 19 januari 1148), earl van Surry, gesneuveld tijdens de Tweede Kruistocht. Gehuwd met Ela van Ponthieu, dochter van Willem I van Ponthieu. Ze hadden een dochter Isabella, die Willem opvolgde als gravin van Surrey. Zij trouwde met Willem I van Boulogne, die door zijn vader werd onterfd voor de Engelse troon. Willem en Isabella kregen geen kinderen. Na Willems dood hertrouwde ze met Hamelin van Anjou; ze kegen vijf kinderen en haar oudste zoon Willem werd earl van Surrey. Isabella en Hamelin werden begraven in Lewes.
- Gundred (overleden na 1166), gehuwd met Rogier van Beaumont, earl van Warwick; ze kregen vermoedelijk zes kinderen. In haar tweede huwelijk getrouwd met Willem van Lancaster; ze kregen vermoedelijk twee kinderen.
- Ralph, jong overleden
- Ada (overleden 1178), gehuwd met Hendrik van Schotland
- Reginald (overleden 1179), gehuwd met Willem van Wormegay; ze kregen zes kinderen.

Bronnen, noten en/of referenties

- Engelstalige versie van dit artikel
- Willem in Foundation for Medieval Genealogy 
van Warenne, Willem II Earl van Surrey (I21530)
 
5037 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. van den Doel, Willem Johannes (I1041516726)
 
5038 Willem Lamberts is getrouwd in 1812 met Trijntje Derks van Looyen, gedoopt in 1788.
Uit dit huwelijk is Derk Krijthe geboren in 1813 uit Hoogemeede en overleed jn 1857 te Grijpskerk.
Willem Lamberts is hertrouwd op 26 augustus 1850 in Grijpskerk en kreeg toen nog 3 kinderen t.w.Jan, Willem Lammert en Menja Katrina.
BIRT: RIN MH:IF70
DEAT: RIN MH:IF71
 
Krijthe, Willem Lamberts (I1041533229)
 
5039 Willem van Kassel is bij vonnis vande rechtbank te Rotterdam van 26-01-1916 in staat van faillissment verklaard. van Kassel, Willem (I14047)
 
5040 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. Gebraad, Willem Cornelis (I1041522502)
 
5041 Tenminste nog één levende persoon is verbonden aan deze aantekening - detailgegevens worden niet weergegeven. van den Doel, Willempje (I1041516864)
 
5042 William Patricksz. Davidson, geboren rond 1610 te Muckhart, is zeer jong uit Schotland vertrokken naar de Vereenigde Nederlanden. Hij was Adelborst-Sergeant, maakte deel uit van de Schotse Brigade in het staatse leger. Vanaf 1628 zijn er bijna constant drie regimenten hier actief geweest. Veel van deze Schotse soldaten die hierheen kwamen zijn hier getrouwd, zo ook William. Hij trouwde in 1637 in Grave met Goswina/Geesken Thomasdr Kerkhof (Wed. van Egbert Willemsz. Saligs een soldaat onder Kapitein Henderson).
De Schotse regering moedigde de Schotten aan om in de Nederlanden bij de prins van Oranje in dienst te treden. De Schotse regering hoopte op die wijze te voorkomen, dat de opstand in de Nederlanden door de Spanjaarden zou worden onderdrukt en dat de Nederlandse havens door het machtige Spanje zouden worden beheerst. Aanvankelijk waren deze Schotse afdelingen gegroepeerd in afzonderlijke compagnieën en deze waren tot regimenten verenigd. Maar na enige tijd werden zij samengevoegd tot één Schotse Brigade bestaande uit drie regimenten.
William en Goswina woonden zeker tot 1650 in Grave en kregen daar 6 kinderen.
William en zijn vrouw zijn begraven in de Markendaalse Kerk, een van de oudste kerken van Breda gelegen aan de Prinsenkade in de nabijheid van de Haagdijk. De kerk dateerde uit de middeleeuwen en was gebouwd als gotische kerk met kruisvormige plattegrond. 
Davidson, William (I1041517811)
 
5043 Wim was sergeant-vlieger bij de Koninklijke Luchtmacht. Hij volgde een opleiding in Canada. Op 16 maart 1959 kwam hij om te Hilvarenbeek bij een ongeluk met zijn straaljager.
TYPE 1
DATE 9 MAY 2003
TIME 15:58:32 
van den Doel, Willem (I1041516863)
 
5044 Winnedonk ligt in het land van Cleeff. Omraet, Katharina (I1041518687)
 
5045 Wolter IV van Voorst en Keppel, 1375-1387
Wolter IV is getrouwd met Cunegonda van Meurs, de dochter van de machtige buurman , ongetwijfeld om de verstoorde relatie met de buren enigszins te herstellen. Zij krijgen een zoon en een dochter: Sweder (II) en Johanna. In 1368 wordt Wolter IV genoemd als getuige en in 1371 treedt hij op als raad van hertog Reinald III.

Wolter IV is oorspronkelijk alleen het huis Rhaan bij Hellendoorn toebedeeld, maar als zijn oudste broer Roderic II overlijdt, wordt hij alsnog heer van Voorst en Keppel.
De partijenstrijd tussen de Bronckhorsten en Heekerens <../oorlogvoering/bronckvsheek.html> laait weer op en Wolter IV heeft zich aan het hoofd gesteld van de partij der Heekerens. Van hertogin Mechteld ontvangt hij in 1374 het hoog- en laaggericht van Keppel. In 1375 bekleedt hij samen met Willem IV van Bronckhorst het drostambt van Zutphen en treedt hij als raad en getuige op voor hertogin Mechteld.
Als de Heekerens opnieuw het onderspit moeten delven legt Wolter IV zich bij de feiten neer en ontpopt hij zich als een trouw vazal. In 1379 ziet hij af van enige vordering op de hertog en hij treedt in 1386 nog een keer als borg op. 
van Voorst en Keppel, Heer Wolter IV (I1041514884)
 
5046 Wonen in 1860 op de Molendijk 87, later in de Voorstraat
TYPE 1
DATE 27 AUG 2006
TIME 08:18:44 
van der Vliet, Izaak (I1041521913)
 
5047 wonend in 1597 aan de Oudelandsedijk te Ooltgensplaat
Handelaar in meekrap, landbouwer in het Oudeland
circa 1598 : Huwelijk (met Neeltje Jacobsd ?)
1609 : Huwelijk (met Ariaentgen Mattheus ?) - Ooltgensplaat
17 maart 1619 : Huwelijk (met Clasijntje Dircksd Meeuws) - Ooltgensplaat, Goerree-Overflakkee
3 april 1631 : Overlijden - Ooltgensplaat, Goerree-Overflakkee
7 april 1631 : Begrafenis - Ooltgensplaat, Goerree-Overflakkee

Woonde in 1616 te Ooltgensplaat. Was handelaar in meekrap. Op 7-6-1622 compareerde hij i.v.m. een schuld van 200 gld aan de drije joncste weeskinderen van Jan Joosten Crijnen, t.w. Jannetje, Frans en Thobias. Zy worden geassisteerd door Lauris Jansen en Cornelis Jansen Crijnen, haar luijders broeders.
 
Braber, Willem Stofffelse (I16187)
 
5048 Wonend te Geervliet Pijnaecker, Lambregt Krijne (I4354)
 
5049 Wonend te Vlaardingen(30 Jun 1526), pacht een hofstede te Vlaardingen(1539) Trapper, Claes Gielisz (I2027)
 
5050 wonend: Geertruyt den Berch
TYPE 1
DATE 19 NOV 2006
TIME 17:34:14 
van Dongen, Leonard (I1041525179)
 

      «Vorige «1 ... 97 98 99 100 101 102 103 104 105 ... 106» Volgende»