| Aantekeningen |
- In 1234 bevelhebber van het leger dat met succes een kruistocht tegen de Stedingers (woonachtig in het aartsbisdom Bremen) voerde. Wegens grote financieele problemen was de bevolking tegen hun bisschop in opstand gekomen, die hen niet gewapender hand kon verslaan. De bisschop beschuldigde de opstandelingen daarom van van tovenarij, duivelsaanbidding ed, waarin hij na onderzoek door paus Gregorius IX in het gelijk gesteld werd.
Aan die (4e) kruistocht namen deel:
Graaf Floris IV van Holland (met 300 schepen); de graaf van Gelre; de graaf van Kleef; Willem van Egmond (gesneuveld).
Hendrik II verbrak de goede verstandhouding met de aartsbisshop van Keulen (Koenraad van Hochstaden, oom van de toen regerende graaf) die zijn vader had opgebouwd. De bisschop wilde toen te grote invloed doen gelden op de nederlandse territorien.
Van 1239-1244 stond hij aan het hoofd van een coalitie tegen aartsbisschop Koenraad van Hochstaden. Hendrik won en kreeg het kasteel van Daelhem in handen.
Het graafschap Daelhem is één der gebieden die bekend staan als de 'landen van Overmaze', en ligt ten zuid-oosten van Maastricht (grotendeels op tegenwoordig Belgisch grondgebied). In het oosten grensde het aan het hertogdom Limburg.
De burcht stond aan de samenvloeiing van de Berwinne en de Bollant, en was het centrum van het graafschap. Zoals gezegd was Daelhem van de graven vav Hochstaden (in de buurt van Neuss in Duitsland.
Het tweede land van Overmaze was het 'Land van Rode of Rade', langs de Worms aan weerszijden van de grens bij Kerkrade. In 1104 regeerde daar een graaf van Saffenberg.
(zie verder p166, middeleeuwse geschiedenis der Nederlanden).
Het derde land van Overmaze was de heerlijkheid Valkenburg.
Ontstaan uit een gedeelte van de bezittingen van de koninklijke palts Meerssen, die geschonken werden (900?) aan de abdij van St.Remy te Reims, die daar een proosdij stichtte.
Die voogdij werd beschermd door een adelijke voogd, die in Oud-Valkenburg aanvankelijk een versterking en later een kasteel bouwde. (tegenwoordig de (voornamelijk 15e eeuwse) ruines van Valkenburg). Van daaruit werd de heerlijkheid opgebouwd, waarvan de heren in 1356 to graven werden benoemd. Die heren waren geparenteerd aan de heren van Heinsberg en de graven van Kleef. De heren van Valkenburg hielden zich (veelvuldig) bezig met beroven van kooplieden op de wereldweg naar Keulen. De kooplieden stonden onder bescherming van de hertogen van Brabant, die derhalve vaak moesten optreden. In 1329 werd het kasteel van Valkenburg daarom grondig verwoest door hertog Jan III van Brabant.
Van 1364-1381 kwam er successievelijk een einde aan de zelfstandigheid van Valkenburg, die toen overging naar Brabant.
Hendrik bedankte in 1247 voor de (bedenkelijke) keizerstitel (die voor tegenkoning Hendrik Raspe bestemd was, maar die in 1247 sneuvelde). Schoof zijn neef Willem II (zoon van zijn zuster) naar voren.
|
ca. 1194 - 1248 (~ 54 jaar)
: Adres
: Locatie
: Stad/Dorp
: Gemeente/Graafschap
: Staat/Provincie
: Land
: Nog niet ingesteld