Reizen per spoor in 1944
Huibrecht schreef de volgende brief naar zijn dochter. Hieruit is veel te
lezen als je beseft dat dit de laatste winter van de tweede wereldoorlog was,
dus net voor dat de grote treinstaking, die enkel dagen later begon, en de
hongerwinter toe sloeg.
Toen de treinstaking een feit was, was er helemaal geen aanvoer van goederen meer.
Kolen konden niet meer uit de mijnen in Limburg komen, want Limburg was al bevrijd, Maar ook aardappelen en ander levensmiddelen werden steeds schaarser. Auto’s waren er helemaal niet meer. Er was immers geen benzine en de paarden waren door de Duitsers gevorderd voor militair transport. Verlichting was er ook niet het zal dus al wel donker geweest zijn.
Huib van den Doel reisde veel tussen den Haag en Rotterdam. Er woonden immers
drie getrouwde kinderen van hem in Rijswijk en Den Haag. Na het overlijden van zijn vrouw is hij bij zijn dochter Hanna gaan wonen. Ook probeerde hij in Dirksland te komen om weer voedsel voor de familie op te halen. Hij rommelde en ruilde veel olie voor kleding of zeep. Aardappels ruilde hij weer voor wat anders. Altijd was de man aan het ruilen Dit zal dus wel een dergelijke reis geweest zijn.
Het reizen ging moeizaam en met veel oponthoud met beschietingen, storingen of
sabotage.
Dat hij bij Rien v .Dongen juist op tijd binnen was heeft te maken met de avondklok.
Je moest ‘s avond om 8 uur binnen zijn Hij had dus geluk, omdat je anders maar
moest proberen bij iemand te kunnen overnachten. Zoals die andere 500 mensen.
De wagons met munitie stonden aan de spoordijk Rotterdam - Dordrecht in IJsselmonde
waar hij woonde. Deze werden bij woonwijken opgesteld in de hoop dat de Engelsen
ze dan niet zouden bombarderen. .Aardappelen waren 80 à 90 per kilo. Ik denk dat
het centen waren.
Huib van den Doel was toen 71 jaar en erg vitaal Hij moet wel erg moe geweest zijn,
want ‘moe’ of ‘kan niet’ stond niet in zijn woordenboek. Maar de spanning waarin
je toen leefde blijkt uit de laatste zin: afwachten wat het wordt.
Rotterdam, 15 /9 1944
Kinderen.
Ik zal eens het een en ander laten weten hoe of het hier zoo al is met het een
en ander. Ik ben verleden week met die storm het laats in den Haag geweest.
Toen ben ik 5.42, van den Haag gegaan met de trein over Delft en was de andere
dag ‘s morgens om 9 uur bij Hanna.
We waren bij Kethel toen de bovenleiding brak. We konden niet verder. Het was
in tussen 6 uur geworden. Toen lopen tot Schiedam, 7 uur geen treinen meer.
Alles stuk. Toen de ?????? tram naar Rotterdam.
Kon niet verder dan Delftshaven, weer lopen en zoeken naar R v Dongen. Daar
kwam ik juist om 8 uur binnen. En daar gegeten en geslapen dood op 2½ uur.
Moeten lopen en zoeken, wel met 500 menschen om een onderdak, dus ik kan het er
wel mee doen ????????,verder hier alles wel.
Er staan hier 5 wagons met munitie vlak achter hier, dus als ze er op gaan
gooien staan we er goed op.
Aarpelen worden hier al verkocht ‘a 80, 90 per Kilo en niet te krijgen bij
Rien v.D. Heb Ik wat gebracht. Die zaten ook zonder en verder zullen we maar
afwachten wat het word.
Groeten Uw vader
Huibrecht v.d.Doel.
Huibrecht hielp zijn familie
tijdens de oorlog
Klik hier voor de persoonskaart van Huibrecht
Met dank aan Piet van Dongen
Tekst: Huibrecht van den Doel
Bewerking: Peter van den Doel