Hubrecht Willem van den Doel, historicus
In dit artikel een schets van de carrière van Hubrecht Willem van den Doel
en een overzicht van zijn werk.
Vervolgens is hij via NWO als wetenschappelijk onderzoeks- medewerker bij de vakgroep Zuidoost-Azië gaan werken. Hier schreef hij ook zijn proefschrift, De Stille macht. Daarna kon hij als studiecoördinator en docent contemporaine geschiedenis aan de slag bij de opleiding Geschiedenis Hij promoveerde in 1994 onder leiding van professor Cees Fasseur op, zoals gezegd, De Stille Macht. Het Europese binnenlands bestuur op Java en Madoera 1808-1942. In 2003 werd hij benoemd tot hoogleraar Algemene Geschiedenis aan de Universiteit van Leiden waarmee hij de opvolger werd van professor Henk Wesseling. Wim van den Doel richt zich als hoogleraar op de periode na 1870. Hij richt zich dus niet op een bepaald land, maar houdt zich vooral bezig met de overkoepelende thematiek. Als contemporain historicus is hij vooral bezig met de dag van vandaag. Hij vindt, dat je als historicus je met de actualiteit moet willen bemoeien. Dat is ook de reden waarom hij geschiedenis is gaan studeren: hij is erg geïnteresseerd in de wereld om ons heen. Tien jaar lang heeft Van den Doel zich gewijd aan de geschiedenis van De Oost, nadat hij zich tijdens zijn studie en later als docent verdiept had in de Amerikaanse geschiedenis. Inmiddels heeft hij de geschiedenis van Het Westen opgepakt, maar dan vanuit een Europees perspectief. De Oost is voor hem voorlopig een gesloten boek. Hij heeft zich tien jaar aan de Oost gewijd en er over kunnen zeggen wat hij wilde zeggen in de boeken De stille macht en Het rijk insulinde. Zijn laatste boek over Nederlands-Indië droeg de titel Afscheid van Indië en dat was ook echt voor hem: een afscheid. Hij was toe aan iets nieuws. Hubrecht Willem beleeft er veel plezier aan schrijven. Hij schrijft graag voor een breed publiek zonder het wetenschappelijk debat uit het oog te verliezen, dat is zijn manier van geschiedenis bedrijven. Hij schrijft niet graag zware, wetenschappelijke artikelen over kleine onderwerpen voor een geleerd tijdschrift. |
||||||
Plaatsen van herinnering - Nederland in de twintigste eeuw | ||||||
Bij de totstandkoming van de serie Plaatsen van herinnering is gekozen voor een vernieuwende manier van geschiedschrijving voor een groot publiek. De reeks is geïnspireerd op Lieux de mémoire van de Franse geschiedkundige Pierre Nora. Aan de vier delen werken 150 personen mee onder hoofdredactie van prof. dr. H.L.Wesseling. Prof. dr. H.W. van den Doel, die 'Plaatsen van herinnering - Nederland in de twintigste eeuw' heeft samengesteld en geredigeerd, overhandigde het eerste exemplaar aan de Prins. In dit eerste deel van de reeks behandelt een keur van auteurs de hoogte- en dieptepunten van onze politieke, militaire, economische, sociale, culturele en sportieve geschiedenis van de twintigste eeuw aan de hand van plaatsen die toentertijd in het middelpunt van de Nederlandse belangstelling stonden. De twintigste eeuw heeft diepe sporen achtergelaten in het Nederlandse landschap. Zo werd in de Tweede Wereldoorlog Rotterdam verwoest, werden joodse Nederlanders via Westerbork naar concentratiekampen weggevoerd en verzetsstrijders op de Waalsdorpervlakte geëxecuteerd. Nederlanders hebben hun landschap ook actief vormgegeven met onder meer de bouw van de Afsluitdijk, de Deltawerken en de Bijlmermeer. Industriële activiteiten leverden ons de Limburgse mijnen, de Rotterdamse haven en Luchthaven Schiphol op. Er waren ook andere plaatsen die brandpunten waren van de jongste geschiedenis, zoals Dodewaard en Srebrenica. Hierdoor ontstonden plaatsen van herinnering, waar het verleden welhaast tastbaar is. In veertig compacte en boeiende hoofdstukken over deze plaatsen van herinnering komt het meest recente verleden, vanaf de Eerste Wereldoorlog, weer tot leven. Een keur van auteurs, van historici als Henk te Velde en James Kennedy tot welbekende publicisten als Hans Wansink en Paul Frentrop, geeft u inzicht in de geschiedenis van ons land. Ze nemen u mee naar deze plaatsen en vertellen het verhaal achter de plek. Nederland in de twintigste eeuw, verschijnt als eerste deel in de vierdelige serie Plaatsen van herinnering. |
||||||
Afscheid van Indië | ||||||
Toch zou Nederland gedwongen worden afscheid te nemen van Indië, dat als het onafhankelijke Indonesië de toekomst tegemoet zou gaan. Een en ander ging niet gemakkelijk, maar gepaard met conflicten en bloedvergieten. In Afscheid van Indië geeft Wim van den Doel een antwoord op de vraag waarom deze geschiedenis zo moeizaam en gewelddadig verliep. Terugblikkend op het Indië van ver vóór de Tweede Wereldoorlog worden de gebeurtenissen van na het uitroepen van de Indonesische onafhankelijkheid in augustus 1945 beschreven met veel oog voor detail, waarbij niet alleen aandacht wordt geschonken aan de 'grote politiek' maar ook aan lokale gebeurtenissen en het lot van de gewone Indische en Indonesische bevolking. Afscheid van Indië beschrijft op uiterst leesbare en toegankelijke wijze een van de belangrijkste en meest traumatische gebeurtenissen uit de Nederlandse en Indonesische geschiedenis. Het resultaat is een uniek boek dat met recht de eerste volledige geschiedenis van de val van het Nederlandse imperium in Azië mag heten. |
||||||
Nog enkele van zijn werken | ||||||
|
||||||
In samenwerking met anderen: | ||||||
|
||||||
Zie verder zijn Publicatieoverzicht door de Leidse Universiteit
|
Te vinden op internet |
Klik hier voor de site van prof. dr. Hubrecht Willem van den Doel
Klik hier voor de persoonskaart |
||||
Bron:
Wikipedia
Universiteit van Leiden Interview in Nieuwsbrief Forum der Letteren van de Universiteit van Leiden |