| Aantekeningen |
- TheoDORUS was al vroeg gaan varen, in 1902, op 12jarige leeftijd, monsterde hij al aan als kajuitjongen op de grote vaart. Hij moest wel, zijn moeder was in de eerste helft van het jaar 1900 overleden, zijn vader was zeeman en was er dus nooit, er was gewoon geen thuis meer. Hij bleef niet constant op zee, hij voer weliswaar onder alle mogelijke vlaggen, maar wisselde dat ook af met allerlei baantjes aan de wal, hij werkte in het magazijn van een theehandelaar en heeft ook in Almen een geruime tijd voor een boer gewerkt.
In 1914 gingen er andere dingen meespelen, de eerste wereldoorlog brak uit en hoewel Nederland neutraal was werd wel het leger gemobiliseerd en in 1915 moest hij zich melden, maar aangezien hij altijd wel ergens onderweg en geen vast adres had kwam de oproep "nooit aan". Maar ambtelijke molens werken langzaam, maar onverbiddelijk en uiteindelijk werd hij via zijn verloofde Ali Damme en zijn broer Alk getraceerd. Hij was werkeloos op dat ogenblik en wachtte op een oproep van het arbeidsbureau. De zeevaart zat in een slop. Maar, soldaat worden leek hem absoluut niets, dan maar het land uit zien te komen , door een toeval kreeg hij de kans om op het laatste ogenblik een schip te vinden en op 2 mei 1916 zag hij vanaf de "Venus" met een zucht van verlichting 's Neerlands smalle kust achter de horizon verdwijnen.
Naar New York gingen ze , maar het was natuurlijk wel zo, dat binnen een paar maanden hij die zelfde smalle kust weer zou begroeten en waarschijnlijk door een paar grijnzende marechaussee's bij aankomst direct in de boeien geslagen zou worden. Om dat te voorkomen is hij hem in NY maar gedrost, werk was er wel te vinden, na aanvankelijk nog een reisje op een Amerikaans schip gemaakt te hebben ging hij weer een baantje aan de wal zoeken. Hij had wat ervaring als boerenknecht en ging bij een boer in Passaic, New Jersey werken.
En Alie dan, ze hadden afgesproken dat ze in 1917 gingen trouwen, daar zat ze dan, in Amsterdam met hun "boeltje" links en rechts al opgeslagen en ze begreep er eigenlijk helemaal niets van. Dorus heeft nog geprobeerd haar over te halen om naar Amerika te komen, maar daar voelde zij nou weer niets voor en zeker niet toen Duitsland de onbeperkte duikbootoorlog afkondigde. Kortom, geen "happy end" hier.
In het begin van de twintiger jaren trouwde hij Bridget Walsh, een Iers meisje, die hij in Passaic had leren kennen en ze gingen in Cedar Hurst , NY, wonen , waar Dorus , inmiddels Ted geheten, een baantje vond in een machinefabriek en waar hun enigst kind, John , werd geboren.
Zijn zus "Evie" bleef tot '28, per brief contact met haar favoriete broer onderhouden, totdat, ongetwijfeld door haar vele verhuizingen, zij zijn adres kwijtraakte. Broer en zus hebben elkaar nooit meer teruggevonden, Alex en Bé, die regelmatig op NY voeren hebben wel uitvoerig gezocht en b.v ook in telefoonboeken gesnuffeld, ze zochten echter onder de M en niet onder de V van Vanmaenen, zoals hij gewoon in het telefoonboek vermeld stond.
Dorus overleed in 1970, heel merkwaardig was, zoals zijn zoon John vertelde, dat hij zo'n 36 uur vóór zijn overlijden plotseling geen Engels meer kon spreken en hij zich tegenover zijn eigen familie niet meer verstaanbaar kon maken, hij sprak alleen nog maar Nederlands.
(Tekst: Pieter de Boer)
[1]
|
1890 - 1970 (79 jaar)
[1] 
: Adres
: Locatie
: Stad/Dorp
: Gemeente/Graafschap
: Staat/Provincie
: Land
: Nog niet ingesteld