| Aantekeningen |
- Ook BouchardHenegouws Edelman. Is cantor van de N.D. van Laon sept. 1205; subdiakenen tresorier van het kapittel van Doornik, maar legt deze functies neeren keert, zonder dat zulks kerkelijk officieel is gesanctioneerd, terugin de wereldlijke staat enkele jaren voor 11-12-1211, wordt door de graaf van Vlaanderen (Ferrand van Portugal) aangesteld tot hoogbaljuw van Henegouwen begin 1212 (tot uiterlijk 22-11-1213) en door hem bevestigd alsleenman voor Estroengt 23-7-1212 ; claimt namens zijn echtgenote een deel van haar vaders erfenis 3-4-1214; neemt aan Vlaamse zijde deel aan deslag bij Bouvines 27-7-1214, wordt gevangen genomen, maar weet te ontsnappen en begeeft zich met zijn echtgenote naar zijn neef te Houffalize waar hij zes jaar met haar woont; wordt inmiddels (te beginnen 20-2-1215)op grond van aanklachten van zijn schoonzuster gravin Johanna van Vlaanderen door de pausen Innocentius III en Honorius III herhaaldelijk in de ban gedaan; doet van tijd tot tijd invallen in Henegouwen, doch wordt bijeen daarvan gevangen genomen 1219 en uitgeleverd aan zijn schoonzuster die hem gevangen houdt tot 1221; begeeft zich naar Rome om zijn positie (en daarmee zijn huwelijk) te regelen 1222, keert terug tweede helft 1224, maar moet dan constateren dat zijn vrouw inmiddels hertrouwd is met Guillaume van Dampierre.
Burchard van Avesnes (1182-1244).
— Burchard van Avesnes (uit Wikipedia, de vrije encyclopedie)
Burchard van Avesnes (1182-1244)
- Baljuw van Henegouwen. Opvolger: Jan I. Vader: Jacob van Avesnes. Moeder: Adela van Guise.
- Dynastie: Huis van Avesnes.
Burchard van Avesnes (1182 - 1244) een zoon van Jacob van Avesnes en van Adela van Guise. Burchard was als tweede zoon voorbestemd voor een geestelijk ambt en werd kanunnik van de Sint-Pieter van Laon. Ook werd hij heer van Étrœungt.
In 1212 werd hij benoemd tot baljuw van Henegouwen en voogd van Margaretha van Constantinopel. Aangezet door koning Filips II van Frankrijk trouwde Burchard met Margaretha. Het huwelijk was zeer tegen de zin van Margaretha's oudere zuster Johanna van Constantinopel. Door de jonge leeftijd van Margaretha kon het huwelijk niet worden geconsummeerd. Burchard begon een strijd tegen zijn oudere broer Wouter II van Avesnes en tegen Johanna, om de erfdelen van hemzelf en Margaretha te verwerven. Uiteindelijk werd een vrede gesloten waarbij het huwelijk van Burchard en Margaretha werd erkend. In 1214 vocht Burchard mee aan Vlaamse zijde in de slag bij Bouvines.
Tegenstanders van Burchard wisten te bereiken dat zijn huwelijk tijdens het Vierde Lateraans Concilie (1215) alsnog ongeldig werd verklaard. In 1216 werden Burchard en Margaretha geëxcommuniceerd. Ze moesten vertrekken uit Henegouwen en verbleven de volgende jaren aan een aantal adellijke en bisschoppelijke hoven in Lotharingen en het noorden van Frankrijk. In 1219 werd Burchard gevangen genomen en gevangen gezet in Gent. Toen Margaretha in 1221 toestemde in ontbinding van het huwelijk, werd hij vrij gelaten. Hij trok naar Rome om absolutie te vragen aan de paus.
Het verhaal gaat dat Burchard in dienst trad van de paus. Toen Margaretha in 1244 gravin van Vlaanderen werd, zou hij zijn teruggekeerd naar Vlaanderen. Margaretha was inmiddels hertrouwd en liet Burchard in Rupelmonde onthoofden.
Margaretha en Burchard hadden volgende kinderen:
- Boudewijn (overleden 1219)
- Jan van Avesnes
- Boudewijn (1219-1295), gehuwd met Felicitas van Coucy, dochter van Thomas van Coucy-Vervins.
De nakomelingen van Burchard zouden decennia lang strijd leveren om de erfenis van hun moeder Margaretha met de kinderen uit het tweede huwelijk van Margaretha.
|
ca. 1175 - ca. 1244 (~ 69 jaar)
: Adres
: Locatie
: Stad/Dorp
: Gemeente/Graafschap
: Staat/Provincie
: Land
: Nog niet ingesteld