Graaf Gerard II van Metz

ca. 1018 - 1070  (~ 52 jaar)

• Naam	Gerard II van Metz  [1]
  Prefix	Graaf
  Geboorte	ca. 1018	Lotharingen, Frankrijk
  Geslacht	Mannelijk
  bijgenaamd	de Grote
  titel	Graaf van de Elzas
  titel	Hertog IV van Lotharingen
  Overlijden	13 apr 1070	Remiremont, , Lorraine, France
  Persoon-ID	I19626	DoeVos
  Laatst gewijzigd op	11 apr 2019

  
  

  Vader	Gerard I van Metz, Hertog III van Opper-Lotharingen,   geb. 985   ovl. 1047 (Leeftijd 62 jaar)
  Moeder	Gisela van Metz,   geb. ca. 990   ovl. Ja, datum echter onbekend
  Gezins-ID	F15716	Gezinsblad  |  Familiekaart

  
  

  Gezin	Hedwig van Namen,   geb. ca. 1005   ovl. ca. 1080 (Leeftijd ~ 75 jaar)
  Kinderen	+ 1. Hertog Diederik II van Lotharingen,   geb. 6 mrt 1044, Lotharingen, Frankrijk ovl. 30 dec 1115, Châtenois, Bas-Rhin, Bas-Rhin, Alsace, Frankrijk (Leeftijd 71 jaar) + 2. Graaf Gerard I van Opper-Lotharingen,   geb. ca. 1050, Vaudémont, , Lorraine, France ovl. 1120 (Leeftijd ~ 70 jaar) + 3. Gravin Beatrix van Opper-Lotharingen,   geb. ca. 1060   ovl. na 1116 (Leeftijd ~ 57 jaar)
  Gezins-ID	F15715	Gezinsblad  |  Familiekaart
  Laatst gewijzigd op	7 dec 2018

  
  

• Gebeurteniskaart		Overlijden - 13 apr 1070 - Remiremont, , Lorraine, France  = Link naar Google Earth
  Pin Legenda	: Adres       : Locatie       : Stad/Dorp       : Gemeente/Graafschap       : Staat/Provincie       : Land       : Nog niet ingesteld

  
  

• Aantekeningen

  Koninklijk Graaf van Metz 1048-1070, Elzas en Chatenois En Hertog Van Opper-Lotharingen 1048. Gerard van Lotharingen (ca. 1030 - Remiremont, 14 april 1070) was hertog van Opper-Lotharingen. Gerard volgde in 1047 zijn broer Adalbert op als graaf van de Elzas, Metz en Châtenois, toen die hertog werd van Opper-Lotharingen. Adalbert werd tot hertog benoemd in plaats van de opstandige Godfried II van Lotharingen maar werd in 1048 al door Godfried gedood. Gerard volgde toen zijn broer op als hertog maar werd al snel door Godfried gevangengenomen. In 1049 bemiddelde paus Leo IX een vrede in Lotharingen en werd Gerard vrijgelaten. Met steun van keizer Hendrik III wist Gerard zijn positie te versterken ten koste van Godfried en zijn bondgenoten. In 1053 kwam Gerard op zijn beurt paus Leo IX te hulp tegen de Italiaanse Normandiërs. Gerard leidde een klein Duits contigent in het pauselijke leger dat zich in dat jaar wilde verenigen met een Byzantijns leger om de Normandiërs aan te vallen. Die wachtten echter niet af maar onderschepten het pauselijke leger op 18 juni 1053 bij Civitate (bij Foggia). Er werden besprekingen gevoerd maar de Normandiërs vielen ondertussen aan en hun rechtervleugel verjoeg een overmacht aan Italiaanse troepen van de paus. Ondertussen wisten de Duitsers, die ongeveer 2:1 in de minderheid waren tegen de resterende Normandiërs, hun tegenstanders in het nauw te brengen maar ze verloren de slag toen de rechtervleugel van de Normandiërs op het slagveld terugkeerde. Paus Leo IX werd gevangengenomen. Gerard was voogd van de abdijen van Sint Pieter te Metz, Sint Maarten bij Metz, Sint Evre te Toul, Remiremont, Moyenmoutier en Saint-Mihiel. Deze voogdijschappen leidden tot conflicten met de bisschoppen van Metz, Verdun en Toul. Gerard bouwde kastelen in Prenay en Nancy (het begin van het middeleeuwse Nancy) om zo de verbinding tussen zijn noordelijke en zuidelijke bezittingen zeker te stellen. Tegen het einde van zijn leven kwam Gerard in conflict met lokale edelen. Hij overleed op een veldtocht tegen opstandelingen, volgens geruchten was hij vergiftigd. Hij werd begraven in de abdij van Remiremont. Met zijn bewind kwam een einde aan de turbulente geschiedenis van Opper-Lotharingen, zijn nageslacht regeerde tot 1755.

  
  

• Bronnen

  [S1217] Geneanet, https://gw.geneanet.org/michiel55?lang=nl&pz=lucas&nz=benjamins&ocz=2&p=gerard+ii+de+grote&n=van+metz+hertog+iv+van+opper+lotharingen+graaf+van+de+elzas (Betrouwbaarheid: 3).